آنچه در مورد بیماری التهابی روده باید بدانید

با توجه به مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تا3 میلیون مردم ایالات متحده اکنون مبتلا به IBD هستند. اکثر افراد مبتلا به IBD تشخیص خود را قبل از رسیدن به 30 سالگی دریافت می کنند.

این مقاله انواع مختلف IBD و نحوه مقایسه این بیماری با سندرم روده تحریک پذیر (IBS) را بررسی می کند. همچنین علائم، علل و گزینه های درمانی IBD را پوشش می دهد.

انواع IBD

دو نوع اصلی IBD کولیت اولسراتیو و بیماری کرون هستند . در بخش های زیر این موارد با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

کولیت زخمی

این وضعیت باعث التهاب در روده بزرگ یا کولون می شود. انواع مختلفی از کولیت اولسراتیو بسته به محل و شدت آن وجود دارد. اینها هستند:

• پروکتیت اولسراتیو: این نوع زمانی رخ می دهد که التهاب در داخل راست روده باقی بماند. خفیف ترین شکل کولیت اولسراتیو است.
• کولیت جهانی یا پانکولیت: این نوع زمانی رخ می دهد که التهاب در کل روده بزرگ گسترش می یابد.
• پروکتوسیگموئیدیت: نوع آن زمانی رخ می دهد که رکتوم و انتهای پایین روده بزرگ دچار التهاب شوند.
• کولیت دیستال: این نوع زمانی اتفاق می‌افتد که التهاب از راست روده و روده بزرگ چپ گسترش می‌یابد.
• کولیت اولسراتیو حاد: این نوع نادر است که باعث التهاب در کل روده می شود و منجر به علائم و درد شدید می شود.

بیماری کرون

بیماری کرون می تواند هر بخشی از دستگاه گوارش بین دهان و مقعد را درگیر کند. با این حال، بیشتر در بخش نهایی روده کوچک و کولون ایجاد می شود.

این نوع IBD در طول زمان رایج تر شده است. در واقع، در اطراف500000 نفر طبق گفته موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK) در ایالات متحده اکنون آن را دارند.

آنها همچنین پیشنهاد می‌کنند که بیماری کرون زمانی که فرد مبتلا باشد، به احتمال زیاد ایجاد می‌شود20 تا 29 ساله.

دیگر

اگر پزشک نتواند بین دو نوع اصلی IBD تمایز قائل شود، وضعیت فرد را به عنوان “کولیت نامعین” طبقه بندی می کند.

برخی از انواع دیگر IBD شامل کولیت لنفوسیتی و کولیت کلاژنی است.

مقایسه IBD و IBS

شباهت هایی بین IBS و IBD وجود دارد. به عنوان مثال، هر دو می توانند منجر به تغییر عادات روده و درد در شکم شوند. علائم هر دو نیز برای دوره‌های کوتاه تشدید می‌شوند و سپس بهبود می‌یابند.

هیچکدام درمانی ندارند که به طور کامل این بیماری را برطرف کند.

به این دلایل، مردم اغلب IBD را با IBS اشتباه می گیرند. با این حال، این دو شرط در موارد زیر متفاوت هستند:

• IBD یک بیماری شدیدتر است که ممکن است به تعدادی از عوارض از جمله سوء تغذیه و آسیب به روده منجر شود.
• IBD به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی رخ می دهد که منجر به التهاب در سراسر روده و دستگاه گوارش می شود. IBS معمولاً به دلیل مشکلات گوارشی یا حساسیت بیش از حد روده ایجاد می شود.
• درمان IBD شامل داروهایی است که التهاب را کاهش می دهد. افراد مبتلا به IBS می توانند علائم خود را با ایجاد تغییراتی در رژیم غذایی یا سبک زندگی خود کاهش دهند.

علل و عوامل خطر

عوامل متعددی می توانند در ایجاد IBD نقش داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است به این دلیل رخ دهد که سیستم ایمنی پاسخ نامنظمی به باکتری ها، ویروس ها یا ذرات غذا دارد. این می تواند یک واکنش التهابی در روده ایجاد کند.

پژوهش همچنین اشریشیا کلی را با بیماری کرون مرتبط کرده است.

اگرچه در حال حاضر هیچ دلیل تایید شده ای برای IBD وجود ندارد، اما چندین عامل بالقوه وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به هر یک از شرایط در IBD را افزایش دهد.

در بخش های زیر این موارد با جزئیات بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

عوامل خطر برای کولیت اولسراتیو

• سن: بیشتر افراد تشخیص را در اطراف دریافت می کنند15-30 سال سن یا بعد از 60 سالگی
• قومیت: به نظر می رسد که افراد یهودی تبار نسبت به سایر گروه های قومی در معرض خطر ابتلا به کولیت اولسراتیو قرار دارند.
• ژنتیک: افرادی که نزدیکانشان مبتلا به کولیت اولسراتیو هستند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.

عوامل خطر برای بیماری کرون

متخصصان بهداشت به طور کامل نمی دانند که چه چیزی باعث بیماری کرون می شود. با این حال، آنها چندین عامل را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به آن را در افراد افزایش دهد، از جمله:

• ژنتیک: افرادی که والدین یا خواهر و برادری به بیماری کرون دارند، احتمال بیشتری دارد که خودشان به این بیماری مبتلا شوند.
• داروها: استفاده ازداروهای خاص – از جمله داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، کنترل بارداری و آنتی بیوتیک ها – ممکن است خطر ابتلا به بیماری کرون را افزایش دهند.
• سیگار کشیدن: این عادت می تواند خطر ابتلا به کرون را دو برابر افزایش دهد.
• رژیم غذایی: رژیم غذایی حاوی سطوح بالای چربی نیز می تواند خطر ابتلا به بیماری کرون را افزایش دهد.

علائم

علائم IBD ممکن است بسته به نوع، محل، شدت متفاوت باشد.

افراد ممکن است دوره‌هایی را تجربه کنند که علائم بدتر می‌شوند (شعله‌ور شدن) و دوره‌هایی با علائم کم یا بدون علائم (بهبودی). شراره ها ممکن است از نظر مقدار، شدت و مدت متفاوت باشند.

بر اساسCDC علائم زیر برای هر دو نوع اصلی IBD مشترک است:

• خون در مدفوع
• اسهال مداوم
• خستگی
• کاهش وزن

رادفتر سلامت زنان (OWH) نشان می دهد که IBD همچنین ممکن است منجر به علائم خارج از سیستم گوارشی شود، از جمله:

• تب
• درد مفاصل
• شرایط پوستی

را OWH همچنین نشان می دهد که IBD می تواند اثرات قاعدگی را شدیدتر کند و همچنین ممکن است علائم IBD در طول قاعدگی بدتر شود. IBD همچنین خطر کم خونی فقر آهن را در زنان افزایش می دهد.

عوارض

متخصصان بهداشت تعدادی از عوارض را به IBD مرتبط می دانند. برخی از آنها ممکن است تهدید کننده زندگی باشند.

بر اساس NIDDK برخی از عوارض احتمالی بیماری کرون عبارتند از:

• انسداد روده
• سرطان روده بزرگ
• فیستول، که تونل های غیر طبیعی در روده هستند
• پارگی های کوچک در مقعد یا شقاق مقعد
• زخم در دهان، روده، مقعد یا پرینه، که ناحیه بین اندام تناسلی و مقعد است.
• سوء تغذیه

آنها همچنین پیشنهاد می کنند که کولیت اولسراتیو می تواند عوارض زیر را ایجاد کند:

• خونریزی مقعدی که ممکن است منجر به کم خونی فقر آهن شود
• کم آبی بدن
• جذب ضعیف مواد مغذی
• کاهش تراکم استخوان، احتمالا منجر به استئوپنی یا پوکی استخوان می شود

آبررسی 2018 همچنین IBD را با ایجاد سنگ کلیه مرتبط می کند.

تشخیص

برای تشخیص IBD، یک متخصص سلامت قبل از درخواست یک یا چند آزمایش تشخیصی، یک سابقه پزشکی کامل می گیرد. برخی از آزمایشاتی که ممکن است استفاده کنند عبارتند از:

• نمونه های مدفوع
• آزمایش خون، برای بررسی کم خونی یا عفونت
• اشعه ایکس، اگر مشکوک به عارضه جدی باشند
• سی تی اسکن یا ام آر آی ، برای تشخیص فیستول در روده کوچک یا ناحیه مقعد

یک متخصص بهداشت نیز ممکن است درخواست اقدامات آندوسکوپی کند. در طی این، آنها یک کاوشگر انعطاف پذیر با دوربینی که از طریق مقعد متصل است، وارد می کنند.

این روش‌ها به آشکار شدن هرگونه آسیب روده کمک می‌کنند و به متخصص سلامت اجازه می‌دهند نمونه کوچکی از بافت را برای معاینه بگیرند.

برخی از انواع روش های آندوسکوپی که یک متخصص سلامت ممکن است برای تشخیص IBD استفاده کند عبارتند از:

• کولونوسکوپی: از این روش برای بررسی کل کولون استفاده می کنند.
• سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر: این معاینه به آنها کمک می کند تا قسمت نهایی کولون را بررسی کنند.
• آندوسکوپی فوقانی : این روش به آنها امکان می دهد مری، معده و قسمت اول روده کوچک را بررسی کنند.

آندوسکوپی کپسولی گزینه دیگری است. این روش به فرد نیاز دارد که کپسولی حاوی دوربین را ببلعد و در نتیجه به متخصص سلامت اجازه می دهد روده کوچک را بررسی کند.

رفتار

در حال حاضر هیچ درمانی برای IBD وجود ندارد. هدف از درمان کاهش علائم، دستیابی و حفظ بهبودی و جلوگیری از عوارض خواهد بود.

رایج‌ترین درمان‌های IBD، داروها و جراحی هستند که در بخش‌های زیر با جزئیات بیشتر بحث می‌شود.

دارو

پزشکان ممکن است داروهای خاصی را برای درمان IBD تجویز کنند که از داروهای خفیف‌تر شروع می‌شود و بعداً به درمان‌های تهاجمی‌تر می‌رسد. این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• داروهای ضد التهابی: داروهای 5-ASA معمولاً اولین خط دفاعی در برابر علائم IBD هستند. آنها التهاب روده را کاهش می دهند و ممکن است به فرد در رسیدن و حفظ بهبودی کمک کنند.
• کورتیکواستروئیدها: در صورتی که کلاس خفیف‌تری از داروهای ضدالتهاب مؤثر نباشد، پزشک ممکن است استروئیدهای ضدالتهاب سریع‌الاثر را تجویز کند. افراد فقط باید از این داروها برای درمان شعله ور شدن در کوتاه مدت استفاده کنند. استفاده طولانی مدت از NSAID ها ممکن است علائم IBD را بدتر کند.
• سرکوبگرهای سیستم ایمنی: اینها با جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به سلول های روده عمل می کنند که منجر به کاهش التهاب می شود. با این حال، ممکن است حدود 3 ماه طول بکشد تا اثر کنند و ممکن است تعدادی از عوارض جانبی مانند افزایش خطر عفونت ایجاد کنند.
• درمان های بیولوژیک: اینها آنتی بادی هایی هستند که مواد خاصی را که باعث التهاب در بدن می شوند، هدف قرار می دهند.

برخی از داروهای دیگر که می توانند علائم IBD را کاهش دهند عبارتند از:

• آنتی بیوتیک ها
• داروهای ضد اسهال
• ملین ها
• مکمل های ویتامین و مواد معدنی، برای موارد کمبود تغذیه ای ناشی از IBD

عمل جراحي

در برخی موارد، جراحی برای درمان IBD یا عوارض آن ممکن است ضروری باشد. به عنوان مثال، پزشک ممکن است جراحی را برای گشاد کردن روده باریک یا برداشتن فیستول توصیه کند.

افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو ممکن است نیاز به جراحی برای برداشتن کولون و رکتوم داشته باشند. افراد مبتلا به بیماری کرون ممکن است به روشی برای برداشتن بخش‌های خاصی از روده نیاز داشته باشند.

تغییر سبک زندگی

برخی از عوامل رژیم غذایی و سبک زندگی می توانند علائم IBD را بدتر کنند. با این حال، ایجاد تغییرات مثبت در این عادات می‌تواند به فرد در مدیریت علائم، کاهش شعله‌ها و حتی حفظ بهبودی کمک کند.

رژیم غذایی

برخی از اقدامات غذایی که ممکن است برای افراد مبتلا به IBD مفید باشد عبارتند از:

• داشتن یک دفترچه خاطرات غذایی برای ردیابی اینکه آیا علائم خاصی پس از خوردن غذاهای خاص رخ می دهد یا خیر
• محدود کردن مصرف لبنیات
• محدود کردن مصرف غذاهای پرچرب
• پرهیز یا محدود کردن مصرف غذاهای تند، کافئین و الکل
• محدود کردن مصرف غذاهای با فیبر بالا، به خصوص اگر روده باریک شده باشد
• خوردن مکرر وعده های غذایی کوچک، به جای چندین وعده بزرگ
• نوشیدن آب فراوان
• مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی، برای جلوگیری از کمبود

فشار

بسیاری از افراد مبتلا به IBD می گویند که در دوره های استرس زا علائم شدیدتری را تجربه می کنند. بنابراین، یادگیری مدیریت استرس ممکن است به کاهش فراوانی و شدت این نوع شعله‌ها کمک کند.

برخی از تکنیک های مدیریت استرس عبارتند از:

• ورزش
• مراقبه
• تمرینات تنفسی
• آرامش پیشرونده عضلانی
• درگیر شدن در سرگرمی ها و سایر فعالیت های لذت بخش

سیگار کشیدن

تحقیقات اخیر ارتباط بین سیگار کشیدن و بیماری کرون را نشان داده است. سیگار یک عامل خطر برای ابتلا به این بیماری است و می تواند علائم را بدتر کند.

تحقیقات دیگر نشان داده است که سیگار کشیدن ممکن است در واقع سود کند کسانی که کولیت اولسراتیو دارند با این حال، همان محققان همچنین دریافتند که خطرات سلامتی مرتبط با سیگار بسیار بیشتر از هر مزیتی است.

حمایت عاطفی

IBD می تواند تأثیر عاطفی قابل توجهی داشته باشد، به ویژه در کسانی که علائم شدید دارند. به همین دلیل، داشتن یک شبکه پشتیبانی قوی در میان خانواده و دوستان مهم است.

افراد مبتلا به IBD ممکن است پیوستن به یک گروه حمایتی یا شرکت در جلسات مشاوره را نیز در نظر داشته باشند که ممکن است برای آنها مفید باشد.

Healthline برنامه‌ای ارائه می‌کند که افراد مبتلا به IBD را به هم متصل می‌کند و به آنها کمک می‌کند در صورت نیاز از پشتیبانی برخوردار شوند.

جلوگیری

علت دقیق IBD هنوز مشخص نیست. به همین دلیل، دانستن بهترین روش برای پیشگیری از آن دشوار است.

عوامل ژنتیکی مرتبط با IBD خارج از کنترل فرد است. با این حال، یک فرد می تواند با خوردن یک رژیم غذایی سالم، ترک سیگار و ورزش منظم، خطر خود را کاهش دهد .

چشم انداز

اگرچه در حال حاضر هیچ درمانی برای IBD وجود ندارد، اما ممکن است بتوان این بیماری را با مداخلات پزشکی و تغییرات سبک زندگی مدیریت کرد.

به گفته بنیاد کرون و کولیت، با درمان موثر، حدود 50 درصد از افراد مبتلا به بیماری کرون در 5 سال آینده بهبود می یابند یا فقط علائم خفیفی خواهند داشت.

همچنین، حدود 45 درصد از کسانی که در حال بهبودی هستند، در سال آینده عود را تجربه نخواهند کرد.

در هر سال، 48٪ از افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو در حال بهبودی هستند و 30٪ علائم خفیف دارند. هر چه مدت طولانی تری در دوره بهبودی فرد باقی بماند، احتمال بروز عود در سال بعد کمتر می شود.

مرگ ناشی از IBD یا عوارض آن نادر است. میزان مرگ و میر کلی افراد مبتلا به بیماری کرون کمی بیشتر از افراد بدون آن است. کسانی که مبتلا به کولیت اولسراتیو خفیف تا متوسط ​​هستند، میزان مرگ و میر بالاتری نسبت به افراد بدون IBD ندارند.

اگر فردی هر گونه تغییر مداوم در عادات روده را تجربه کرد یا علائم دیگری از IBD داشت، باید با پزشک خود مشورت کند.