دهان چیست؟

دهان

دهان یک حفره بیضی شکل در داخل جمجمه است. دو وظیفه اصلی دهان خوردن و صحبت کردن است. قسمت هایی از دهان شامل لب ها، دهلیز، حفره دهان، لثه ها، دندان ها، کام سخت و نرم، زبان و غدد بزاقی است. دهان همچنین به عنوان حفره دهان یا حفره باکال شناخته می شود.

گوارش

دستگاه گوارش از دهان شروع می شود. هضم غذا زمانی شروع می شود که غذا وارد دهان می شود، توسط دندان ها آسیاب می شود و با بزاق مرطوب می شود. بزاق آنزیمی به نام آمیلاز دارد که شروع به تجزیه کربوهیدرات ها به قند می کند.

حرکات زبان به هل دادن توده مرطوب و نرم غذا به پشت دهان کمک می کند تا بتوان آن را بلعید. یک لایه پوستی به نام اپی گلوت روی نای (نای) بسته می شود تا اطمینان حاصل شود که غذا به سمت مری هدایت می شود – لوله ای که به معده منتهی می شود.

ارتباط

صحبت کردن مستلزم مجموعه ای پیچیده از رویدادها است تا دقیقاً به ترتیب درست رخ دهند. هوای خارج شده از طریق تارهای صوتی حنجره عبور می کند. تارهای صوتی می لرزند که صدا تولید می کند.

نوع صدا بستگی به سفتی تارهای صوتی و نیروی هوای خارج شده دارد. حرکات زبان و لب ها به شکل دهی صداها کمک می کند. سایر ساختارهای دهان که در تولید صداها نقش دارند عبارتند از کام سخت و نرم و بینی.

آناتومی دهان

ساختارهای اصلی دهان عبارتند از:

لب ها – دو ساختار متحرک و عضلانی که ورودی دهان را تشکیل می دهند. لب ها انتقال از پوست به غشای مخاطی مرطوب را نشان می دهند.

دهلیز – فضای بین بافت نرم (لب ها و گونه ها) و دندان ها و لثه ها. دهلیز توسط ترشحات غدد بزاقی پاروتید که در جلوی گوش ها و پشت زاویه فک قرار دارند مرطوب نگه داشته می شود.

حفره دهان – حفره دهان توسط چندین ساختار محدود شده است. قوس‌های آلوئولی (ساختارهای استخوانی حاوی دندان‌ها) حفره دهان را در جلو و در طرفین احاطه کرده‌اند – بالای سر کام سخت و نرم و در زیر زبان. حفره دهان توسط ترشحات غدد بزاقی زیر فکی و زیر زبانی که در کف دهان در زیر زبان قرار دارند مرطوب نگه داشته می شود.

لثه ها – از بافت فیبری و متراکم تشکیل شده اند که قوس آلوئولی را می پوشاند و دندان ها را در آغوش می گیرد.

دندان ها: یک فرد در طول زندگی خود دو دسته دندان دارد. یک کودک به طور متوسط ​​تا سن سه سالگی دارای 20 دندان اصلی (یا شیری یا شیری) است.

دندان های شیری در حدود شش تا هفت سالگی شروع به افتادن می کنند و به تدریج با دندان های دائمی (یا ثانویه یا بالغ) جایگزین می شوند. در حدود 21 سالگی، هر فرد به طور متوسط ​​32 دندان دائمی دارد – 16 دندان در فک بالا و 16 دندان در فک پایین.

کام – شامل کام سخت و نرم است. کام سخت سقف استخوانی دهان است. کام نرم چین غشایی است که بین حفره دهان و پشت گلو آویزان است. تکه آویزان کوچکی که وقتی زبانتان را بیرون می آورید و می گویید «آه» می بینید، uvula نامیده می شود.

زبان – زبان تقریباً به طور کامل از فیبرهای عضلانی تشکیل شده است. این به بخش دهانی (نوک، تیغه، جلو، مرکز و پشت) و بخش حلق (گلو) تقسیم می شود. زبان به ما در چشیدن، صحبت کردن و قورت دادن کمک می کند.
غدد بزاقی کوچک – مایع شفاف (بزاق) را می سازند که دهان را مرطوب نگه می دارد و حاوی آنزیم هایی برای تجزیه غذا است. این غدد در نقاط مختلف اطراف دهان از جمله گونه های داخلی یافت می شوند.

عصب سه قلو

عصب سه قلو عصب اصلی صورت است. نقش آن شامل حس و برخی از عملکردهای حرکتی مانند گاز گرفتن، جویدن و بلعیدن است. این عصب که به عنوان عصب پنجم جمجمه نیز شناخته می شود،

دارای سه شاخه اصلی است که عبارتند از:

شاخه بالایی – پوست سر و پیشانی را سرو می کند.
شاخه میانی – گونه ها، لب بالا، فک بالا، دندان های بالا و لثه ها، برخی از نواحی بینی را خدمات می دهد.
شاخه پایینی – لب پایین، فک پایین، دندان های پایین و لثه را سرویس می کند.

شرایط دهان

برخی از اختلالات دهان عبارتند از:

عفونت هایی مانند برفک، تبخال (زخم) یا ورم لوزه
زخمهای دهان
سرطان دهان
شکاف کام و شکاف لب
هالیتوزیس (بوی بد دهان)
ضربه
سندرم خشکی دهان
مشکلات زبان مانند ترک خوردگی یا پوشش سطحی
مشکلات دندانی مانند پوسیدگی دندان (حفره) یا دندان عقل نهفته
مشکلات گفتاری مانند زبان زدن.

مطالب مفید بخوانید:

حامله شدن + چگونه سریع باردار شویم؟!

هر آنچه باید در مورد دندان بدانید

دندان عقل چیست؟