اگر همسرتان علاقه خود را به رابطه جنسی از دست داده است، چه کاری باید انجام دهید؟

تحقیقات نشان می‌دهد که

 رضایت جنسی نقشی اساسی در روابط سالم دارد، اما تعدادی از عوامل می‌توانند بر کیفیت زندگی جنسی زوج‌ها و همچنین میل جنسی فردی در طول یک رابطه تأثیر بگذارند. هر رابطه‌ای می‌تواند از طلسم‌های خشک عبور کند، وقتی که همسرتان ناگهان کمتر از شما به رابطه جنسی علاقه‌مند شود.

ممکن است یک مشکل کوتاه مدت مربوط به استرس در محل کار یا مسائل دیگری باشد که شریک زندگی شما را به حواس پرتی سوق داده است. حتی معمولاً، یک برنامه ناگهانی و شلوغ – از امتحانات پایان سال گرفته تا مهلت کاری انجام دهید یا بمیرید – می تواند شریک زندگی شما را خسته و بی علاقه به چیزی بیش از خواب یا یک شب جلوی تلویزیون کند.

در حالی که طلسم‌های خشکی

مانند این شایع هستند و معمولاً پس از تثبیت اوضاع به خودی خود برطرف می‌شوند، بی‌علاقگی طولانی‌مدت و غیرقابل توضیح به رابطه جنسی می‌تواند برای رابطه و رفاه عمومی هر دو شریک زندگی مضر باشد.

این نه تنها می تواند احساس ناامیدی و شک به خود را تحریک کند، بلکه ممکن است شما را به این فکر وادار کند که آیا این اولین قدم شما به سوی ازدواج بدون جنسیت است یا خیر . این یک نگرانی کاملاً بی اساس نیست. تحقیقات نشان می دهد که میزان رابطه جنسی افراد در حال کاهش است.

چالش ها

هیچ قانونی در مورد زمانی که یک طلسم خشک “خیلی طولانی” است وجود ندارد. بسیاری از آن به سن زوج، مدت زمانی که با هم بوده اند و الگوی جنسی معمول آنها بستگی دارد.

مهم است که تخمین‌های «متوسط» در مورد تعداد دفعات رابطه جنسی زوج‌ها را با آنچه برای شما و رابطه‌تان عادی است اشتباه نگیرید. هر فرد و زوجی متفاوت است و میل جنسی به طور طبیعی در طول زمان در نوسان است. نکته مهم این است که هر دوی شما از میزان و کیفیت رابطه جنسی که دارید راضی باشید.

در نهایت

اگر یک طلسم خشک باعث تنش قابل لمس در رابطه شود یا اعتماد یک یا هر دو شریک را تضعیف کند، باید اقدامی انجام شود. و این می تواند مشکل ساز باشد.

برای این منظور، مراحلی وجود دارد که می توانید برای حل مشکل با هم انجام دهید. قبل از هر چیز لازم است که شما هیچ فرضی در مورد عدم علاقه جنسی شریک خود نداشته باشید، مهم نیست که چقدر ممکن است باعث ناراحتی شما شود.

علل

کاهش میل جنسی و صمیمیت با افزایش سن افراد رایج است. تحقیقات نشان داده است که صمیمیت جنسی در حدود 45 سالگی شروع به کاهش می کند و با افزایش سن افراد ادامه می یابد.

آنها عوامل مختلفی هستند که می توانند به کاهش علاقه به رابطه جنسی کمک کنند. بنابراین در حالی که ممکن است فرض کنید که شریک زندگی شما رابطه نامشروع دارد ، همجنس گرا است یا به سادگی علاقه خود را نسبت به شما از دست داده است، باید در برابر همه احتمالات باز باشید.

علاوه بر این، مهم است که بین  میل جنسی کم  (از دست دادن میل جنسی)، میل جنسی کم‌فعال (عدم تخیلات جنسی) و اختلال عملکرد جنسی تفاوت قائل شویم. هر کدام می توانند دلایل فیزیکی و روانی داشته باشند اما در نحوه درمان کاملاً متفاوت هستند. با درک  تفاوت، می توانید به طور عینی تر به مشکل نزدیک شوید و از بسیاری از عواقب عاطفی جلوگیری کنید.

میل جنسی کم

میل جنسی پایین کاهش میل جنسی است که می تواند منجر به کاهش فعالیت جنسی شود. اگر بتوان علل زمینه ای را شناسایی کرد، قابل درمان است. دلایل از دست دادن علاقه جنسی می تواند بسیار باشد، از جمله:

• استرس
• افسردگی
• اختلال در نعوظ
• عدم تعادل هورمونی (به دلیل یائسگی و هیپوگنادیسم تحریک می شود)
• درد ناحیه تناسلی (مانند واژینیسموس یا بالانیت)
• بیماری مزمن
• داروها
• عزت نفس پایین
• مشکلات رابطه

لیست میتوانست ادامه داشته باشد. سایر چالش های عاطفی نیز می توانند در میزان تمایل فرد به رابطه جنسی نقش داشته باشند.

اختلال میل جنسی کم‌فعال

اختلال میل جنسی کم‌فعال (HSDD) به عنوان عدم وجود تخیلات جنسی و تمایل به فعالیت جنسی تعریف می‌شود. این شایع ترین نوع اختلال عملکرد جنسی در بین زنان است که 8.9 درصد از زنان بین 18 تا 44 سال، 12.3 درصد در سنین 45 تا 64 سال و 7.4 درصد در سنین بالای 65 سال را مبتلا می کند .

تحقیقات نشان می دهد که HSDD با تعدادی از پیامدهای منفی از جمله کیفیت بدتر زندگی مرتبط با سلامت، احساسات منفی بیشتر، شادی کمتر و رضایت کمتر از شریک زندگی مرتبط است.

اختلال عملکرد جنسی

اختلال عملکرد جنسی شامل هر مشکلی است که در هر نقطه از چرخه پاسخ جنسی رخ می دهد که مانع از تجربه جنسی رضایت بخشی فرد یا زوج می شود.  این می تواند شامل مشکلات میل، برانگیختگی، ارگاسم یا درد باشد.

انواع اختلالات جنسی در مردان شامل اختلال نعوظ، تاخیر در انزال و انزال زودرس است. در زنان، انواع اختلالات جنسی می تواند شامل روانکاری ناکافی در حین مقاربت، ناتوانی در شل کردن عضلات واژن برای برقراری رابطه جنسی باشد.

راه حل ها

هنگامی که به همسرتان در مورد مشکلات جنسی در رابطه نزدیک می شوید، بدترین مکان برای انجام این کار در اتاق خوابی است که هم در معرض و هم آسیب پذیر هستید. در عوض، یک منطقه بی طرف پیدا کنید که در آن بتوانید تنها، خصوصی و بدون مزاحمت باشید.

تمام تلاش خود را برای ابراز حساسیت و بدون هیچ گونه سرزنش انجام دهید.

در حالی که مهم است که نگرانی های خود را با هم در میان بگذارید، این کار را در چارچوب رابطه انجام دهید نه اینکه ادعا کنید چگونه “شما” باعث نگرانی “من” می شود. اینجاست که نگرانی به سرزنش تبدیل می شود.

• اگر شریک زندگی شما نمی داند چه چیزی باعث این مشکل شده است اما وجود آن را تایید می کند، معاینه فیزیکی را با پزشک خانواده پیشنهاد دهید. میل جنسی پایین اغلب نتیجه یک وضعیت پزشکی تشخیص داده نشده (مانند تستوسترون پایین، فشار خون بالا، کم کاری تیروئید یا دیابت) یا عوارض جانبی برخی داروها (مانند داروهای ضد افسردگی، قرص های ضد بارداری و برخی از داروهای پروستات) است. 10
• اگر شریک زندگی شما تعطیل می شود یا تمایلی به بحث در مورد این موضوع ندارد ، باید مسئولیت را بر عهده بگیرید و مسائل را شخصی نگیرید. در پایان، این به این نیست که شما شریک زندگی خود را شکست می دهید یا شریک زندگی شما شما را شکست می دهد. این به سادگی این است که هر دوی شما باید به عنوان یک زوج مالک مشکل باشید. با در دست گرفتن رهبری – و پیشنهاد مشاوره به زوج ها، در صورت نیاز – می توانید موضوع را آشکار کنید و از این روند برای تقویت و نه آسیب رساندن به رابطه استفاده کنید.
• اگر شریک زندگی شما قادر است مشکلی را مشخص کند (مانند استرس در محل کار یا احساس خستگی دائم)، برای یافتن راه حل با یکدیگر همکاری کنید. روی تغییرات تدریجی تمرکز کنید و در صورت نیاز به دنبال کمک پزشکی باشید. و از پیشنهاد درمان خجالت نکشید.

سخنی از Verywell

مهم است که به یاد داشته باشید که حل هر مشکل رابطه – خواه جنسی، مالی یا عاطفی باشد – یک فرآیند است و نه یک رویداد. وقت بگذارید، صبور باشید و در صورت نیاز به دنبال مشاوره باشید تا اطمینان حاصل کنید که عزت نفس و اعتماد به نفس شما دست نخورده باقی می ماند.