هر آنچه باید در مورد سکته مغزی بدانید و راه های پیشگیری

سکته مغزی چیست؟

سکته مغزی زمانی اتفاق می افتد که یک رگ خونی در مغز پاره می شود و خونریزی می کند یا زمانی که خون رسانی به مغز مسدود می شود. پارگی یا انسداد مانع از رسیدن خون و اکسیژن به بافت های مغز می شود.

بر اساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)منبع مورد اعتماد، سکته مغزی عامل اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است. هر سال بیش از 795000 نفر در ایالات متحده دچار سکته مغزی می شوند.

بدون اکسیژن، سلول ها و بافت مغز آسیب دیده و در عرض چند دقیقه شروع به مرگ می کنند.

سه نوع اصلی سکته مغزی وجود دارد:

• حمله ایسکمیک گذرا (TIA) شامل یک لخته خون است که معمولاً خود به خود معکوس می شود.
• سکته مغزی ایسکمیک شامل انسداد ناشی از لخته یا پلاک در شریان است. علائم و عوارض سکته مغزی ایسکمیک می تواند بیشتر از علائم TIA طول بکشد یا ممکن است دائمی شود.
• سکته هموراژیک یا در اثر ترکیدگی یا نشت رگ خونی که به مغز نفوذ می کند، ایجاد می شود.

علائم سکته مغزی

از دست دادن جریان خون به مغز به بافت های داخل مغز آسیب می رساند. علائم سکته مغزی در قسمت هایی از بدن که توسط نواحی آسیب دیده مغز کنترل می شود، ظاهر می شود.

هر چه فردی که دچار سکته مغزی شده زودتر تحت مراقبت قرار گیرد، احتمالاً نتیجه بهتری خواهد داشت. به همین دلیل، دانستن علائم سکته مغزی مفید است تا بتوانید سریع عمل کنید. علائم سکته مغزی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• فلج شدن
• بی حسی یا ضعف در بازو، صورت و پا، به خصوص در یک طرف بدن
• مشکل در صحبت کردن یا درک دیگران
• لکنت زبان
• سردرگمی، سردرگمی، یا عدم پاسخگویی
• تغییرات رفتاری ناگهانی، به ویژه افزایش بیقراری
• مشکلات بینایی، مانند مشکل بینایی در یک یا هر دو چشم با دید سیاه یا تار، یا دوبینی
• مشکل در راه رفتن
• از دست دادن تعادل یا هماهنگی
• سرگیجه
• سردرد شدید و ناگهانی با علت ناشناخته
• تشنج
• حالت تهوع یا استفراغ

سکته مغزی نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. اگر فکر می کنید شما یا شخص دیگری دچار سکته مغزی شده اید، فورا با 911 یا خدمات اورژانس محلی تماس بگیرید. درمان سریع برای جلوگیری از پیامدهای زیر کلیدی است:

• ضربه مغزی
• ناتوانی طولانی مدت
• مرگ

بهتر است هنگام مواجهه با سکته بیش از حد محتاط باشید، بنابراین اگر فکر می‌کنید علائم سکته را می‌شناسید از دریافت کمک فوری پزشکی نترسید.

چه چیزی باعث سکته مغزی می شود؟

علت سکته مغزی به نوع سکته مغزی بستگی دارد. سکته های مغزی به سه دسته اصلی تقسیم می شوند :

• حمله ایسکمیک گذرا (TIA)
• سکته مغزی ایسکمیک
• سکته هموراژیک

این دسته ها را می توان به انواع دیگری از سکته مغزی تقسیم کرد، از جمله:

• سکته آمبولیک
• سکته ترومبوتیک
• سکته مغزی
• سکته زیر عنکبوتیه

نوع سکته مغزی شما بر روند درمان و بهبودی شما تأثیر می گذارد.

سکته مغزی ایسکمیک

در طول یک سکته مغزی ایسکمیک، شریان های خون رسانی به مغز باریک یا مسدود می شوند. لخته شدن خون یا کاهش شدید جریان ضربه به مغز باعث ایجاد این انسدادها می شود. تکه های پلاک شکسته شده و رگ خونی را مسدود می کند نیز می تواند باعث ایجاد آنها شود.

وجود دارد دو نوع انسدادمنبع مورد اعتماد که می تواند منجر به سکته مغزی ایسکمیک شود: آمبولی مغزی و ترومبوز مغزی.

آمبولی مغزی (اغلب به عنوان سکته آمبولیک شناخته می شود) زمانی رخ می دهد که یک لخته خون در قسمت دیگری از بدن – اغلب قلب یا شریان های بالای قفسه سینه و گردن – ایجاد می شود و از طریق جریان خون حرکت می کند تا زمانی که به شریان بسیار باریکی برخورد کند. عبور می کند.

لخته گیر می کند و جریان خون را متوقف می کند و باعث سکته می شود.

ترومبوز مغزی (که اغلب به آن استوک ترومبوتیک گفته می شود) زمانی رخ می دهد که یک لخته خون در پلاک چربی داخل رگ خونی ایجاد شود.

بر اساس CDC،87 درصدمنبع مورد اعتماداز سکته های مغزی سکته های ایسکمیک هستند.

حمله ایسکمیک گذرا (TIA)

حمله ایسکمیک گذرا ، که اغلب TIA یا سکته کوچک نامیده می شود، زمانی رخ می دهد که جریان خون به مغز به طور موقت مسدود شود.

علائم مشابه علائم سکته کامل است. با این حال، آنها معمولا موقتی هستند و پس از چند دقیقه یا چند ساعت، زمانی که انسداد حرکت می کند و جریان خون بازیابی می شود، ناپدید می شوند.

لخته خون معمولا باعث TIA می شود. در حالی که از نظر فنی به عنوان سکته کامل طبقه بندی نمی شود، TIA به عنوان هشداری برای وقوع سکته واقعی عمل می کند. به همین دلیل، بهتر است آن را نادیده نگیرید. همان درمانی را که برای یک سکته مغزی شدید انجام می دهید، دنبال کنید و از کمک پزشکی اورژانسی استفاده کنید.

بر اساسCDCمنبع مورد اعتماد، بیش از یک سوم افرادی که TIA را تجربه می کنند و تحت درمان قرار نمی گیرند در عرض یک سال دچار سکته مغزی شدید می شوند. 10 تا 15 درصد از افرادی که TIA را تجربه می کنند در عرض 3 ماه دچار سکته مغزی می شوند.

سکته هموراژیک

سکته مغزی هموراژیک زمانی اتفاق می‌افتد که شریان مغز باز شود یا خون نشت کند. خون از آن شریان فشار اضافی در جمجمه ایجاد می کند و مغز را متورم می کند و به سلول ها و بافت های مغز آسیب می رساند.

دو نوع سکته مغزی هموراژیک عبارتند از : داخل مغزی و زیر عنکبوتیه :

• سکته مغزی هموراژیک داخل مغزی شایع ترین نوع سکته مغزی هموراژیک است. زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های اطراف مغز پس از ترکیدن سرخرگ پر از خون می‌شوند.
• سکته مغزی هموراژیک ساب آراکنوئید کمتر شایع است. باعث خونریزی در ناحیه بین مغز و بافت های پوشاننده آن می شود.

به گفته انجمن قلب آمریکا، حدود13 درصدمنبع مورد اعتمادسکته های مغزی هموراژیک هستند.

عوامل خطر سکته مغزی

برخی عوامل خطر شما را مستعد سکته مغزی می کند. بر اساس موسسه ملی قلب، ریه و خون منبع مورد اعتمادعوامل خطر سکته مغزی عبارتند از:

رژیم غذایی

یک رژیم غذایی نامتعادل می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. این نوع رژیم سرشار از:

• نمک
• چربی های اشباع شده
• چربی های ترانس
• کلسترول

عدم تحرک

عدم تحرک یا ورزش نکردن نیز می تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.

ورزش منظم فواید زیادی برای سلامتی دارد . CDC توصیه می کند که بزرگسالان حداقل دریافت کنند2.5 ساعت منبع مورد اعتمادورزش هوازی هر هفته این می تواند به معنای ساده پیاده روی سریع چند بار در هفته باشد.

مصرف زیاد الکل

خطر سکته مغزی نیز با مصرف زیاد الکل افزایش می یابد .

اگر می نوشید، در حد اعتدال بنوشید. این بدان معناست که برای زنان بیش از یک نوشیدنی در روز و برای مردان بیش از دو نوشیدنی در روز نباشد.

مصرف زیاد الکل می تواند سطح فشار خون را افزایش دهد. همچنین می تواند سطح تری گلیسیرید را افزایش دهد که می تواند باعث تصلب شرایین شود . این تجمع پلاک در شریان ها است که رگ های خونی را باریک می کند.

مصرف تنباکو

استفاده از تنباکو به هر شکلی خطر سکته مغزی را افزایش می دهد، زیرا می تواند به عروق خونی و قلب آسیب برساند. نیکوتین همچنین فشار خون را افزایش می دهد.

سابقه شخصی

برخی از عوامل خطر برای سکته مغزی وجود دارد که نمی توانید آنها را کنترل کنید، مانند:

• سابقه خانوادگی. خطر سکته مغزی در برخی خانواده ها به دلیل عوامل ژنتیکی سلامتی مانند فشار خون بالا بیشتر است.
• رابطه ی جنسی. بر اساسCDCمنبع مورد اعتماددر حالی که هم زنان و هم مردان ممکن است دچار سکته مغزی شوند، اما در همه گروه‌های سنی در زنان شایع‌تر از مردان است.
• سن. هر چه سن شما بیشتر باشد، احتمال سکته مغزی بیشتر می شود.
• نژاد و قومیت. آمریکایی های آفریقایی تبار، بومیان آلاسکا و سرخپوستان آمریکایی بیشتر از سایر گروه های نژادی در معرض سکته مغزی هستند.

سابقه سلامتی

برخی از شرایط پزشکی با خطر سکته مغزی مرتبط هستند. این شامل:

• سکته قبلی یا TIA
• فشار خون بالا
• کلسترول بالا
• حمل بیش از حد وزن اضافی
• اختلالات قلبی، مانند بیماری عروق کرونر
• نقص دریچه قلب
• بزرگ شدن حفره های قلب و ضربان قلب نامنظم
• بیماری سلول داسی‌شکل
• دیابت
• اختلال لخته شدن خون
• ثبت اختراع سوراخ بیضی (PFO)

برای اطلاع از عوامل خطر خاص خود برای سکته مغزی، با پزشک خود صحبت کنید.

عوارض

این عوارض بعد از سکته مغزی منبع مورد اعتمادمی تواند متفاوت باشد. آنها ممکن است به دلیل آسیب مستقیم به مغز در طول سکته مغزی یا به دلیل آسیب دائمی توانایی ها رخ دهند.

برخی از این عوارض عبارتند از:

• تشنج
• از دست دادن کنترل مثانه و روده
• اختلالات شناختی، از جمله زوال عقل
• کاهش تحرک، دامنه حرکت یا توانایی کنترل برخی حرکات عضلانی
• افسردگی
• تغییرات خلقی یا احساسی
• درد شانه
• زخم بستر
• تغییرات حسی یا حسی

این عوارض را می توان با روش هایی مانند:

• دارو
• فیزیوتراپی
• مشاوره

حتی ممکن است عوارض خاصی محفوظ باشد.

چگونه از سکته مغزی جلوگیری کنیم

تغییر سبک زندگی نمی تواند از همه سکته ها جلوگیری کند. اما بسیاری از این تغییرات می توانند تفاوت اساسی در کاهش خطر سکته مغزی ایجاد کنند.

این تغییرات شامل موارد زیر است:

• سیگار کشیدن را ترک کن. اگر سیگار می‌کشید، همین الان آن را ترک کنید خطر سکته را کاهش می‌دهد. می توانید برای ایجاد یک برنامه ترک با پزشک خود تماس بگیرید.
• مصرف الکل را محدود کنید. مصرف زیاد الکل می تواند فشار خون شما را افزایش دهد که به نوبه خود خطر سکته مغزی را افزایش می دهد. اگر کاهش مصرف دشوار است، برای کمک با پزشک خود تماس بگیرید.
• وزن خود را در حد متوسط ​​نگه دارید. اضافه وزن و چاقی خطر سکته را افزایش می دهد. برای کمک به مدیریت وزن خود، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و بیشتر اوقات از نظر بدنی فعال بمانید. هر دو مرحله همچنین می توانند فشار خون و سطح کلسترول را کاهش دهند.
• معاینات منظم انجام دهید. با پزشک خود در مورد هر چند وقت یکبار چکاپ فشار خون، کلسترول و هر شرایطی که ممکن است داشته باشید صحبت کنید. آنها همچنین می توانند از شما در ایجاد این تغییرات سبک زندگی حمایت کنند و راهنمایی کنند.

انجام تمام این اقدامات به شما کمک می کند تا برای جلوگیری از سکته در وضعیت بهتری قرار بگیرید.

تشخیص سکته مغزی

پزشک از شما یا یکی از اعضای خانواده شما در مورد علائم و کارهایی که در زمان بروز آنها انجام می دادید می پرسد. آنها سابقه پزشکی شما را می گیرند تا عوامل خطر سکته مغزی شما را دریابند. آنها همچنین:

• بپرسید چه داروهایی مصرف می کنید
• فشار خون خود را چک کنید
• به قلبت گوش کن

شما همچنین یک معاینه فیزیکی خواهید داشت که طی آن پزشک شما را از نظر موارد زیر ارزیابی می کند:

• تعادل
• هماهنگی
• ضعف
• بی حسی در بازوها، صورت یا پاها
• نشانه های سردرگمی
• مسائل بینایی

سپس پزشک آزمایش های خاصی را برای کمک به تایید تشخیص سکته انجام می دهد. این آزمایشات می تواند به آنها کمک کند تا تشخیص دهند که آیا شما سکته کرده اید و اگر چنین است:

• چه چیزی ممکن است باعث آن شده باشد
• چه بخشی از مغز تحت تأثیر قرار می گیرد
• آیا شما خونریزی در مغز دارید

آزمایش هایی برای تشخیص سکته مغزی

پزشک شما ممکن است آزمایش‌های مختلفی را برای کمک به تشخیص اینکه آیا شما دچار سکته مغزی شده‌اید یا برای رد بیماری دیگری تجویز کند. این تست ها عبارتند از:

آزمایشات خون

پزشک شما ممکن است برای چندین آزمایش خون خون بگیرد. آزمایش خون می تواند تعیین کند:

• سطح قند خون
• آیا شما عفونت دارید
• شمارش پلاکت
• چقدر سریع خون شما لخته می شود
• سطح کلسترول

ام آر آی و سی تی اسکن

پزشک ممکن است اسکن ام آر آی ، سی تی اسکن یا هر دو را تجویز کند.

ام آر آی می تواند به بررسی آسیب دیدگی بافت یا سلول های مغز کمک کند.

سی تی اسکن می تواند تصویر دقیق و واضحی از مغز شما ارائه دهد که می تواند هرگونه خونریزی یا آسیب را نشان دهد. همچنین ممکن است سایر بیماری های مغزی را که می توانند باعث علائم شما شوند را نشان دهد.

EKG

الکتروکاردیوگرام (EKG) یک آزمایش ساده است که فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند، ریتم آن را اندازه گیری می کند و سرعت ضربان آن را ثبت می کند.

EKG می تواند تعیین کند که آیا شما شرایط قلبی دارید که ممکن است منجر به سکته مغزی شده باشد، مانند حمله قلبی قبلی یا فیبریلاسیون دهلیزی.

آنژیوگرافی مغزی

آنژیوگرافی مغزی یک نگاه دقیق به شریان های گردن و مغز شما ارائه می دهد. این آزمایش می‌تواند انسداد یا لخته‌هایی را نشان دهد که ممکن است علائم ایجاد کرده باشند.

سونوگرافی کاروتید

سونوگرافی کاروتید که اسکن دوبلکس کاروتید نیز نامیده می شود، می تواند رسوبات چربی (پلاک) را در شریان های کاروتید نشان دهد که خون را به صورت، گردن و مغز شما می رساند.

همچنین می تواند نشان دهد که آیا عروق کاروتید شما باریک شده یا مسدود شده است.

اکوکاردیوگرافی

اکوکاردیوگرام می تواند منابع لخته را در قلب شما پیدا کند . این لخته ها ممکن است به مغز شما رفته و باعث سکته شده باشند.

درمان سکته مغزی

ارزیابی پزشکی مناسب و درمان سریع برای بهبودی پس از سکته مغزی حیاتی است. طبق گفته انجمن قلب آمریکا و انجمن سکته مغزی آمریکا ، “زمان از دست رفته به معنای از دست دادن مغز است.”

به محض اینکه متوجه شدید ممکن است دچار سکته مغزی شده باشید، یا اگر مشکوک به سکته مغزی هستید، با 911 یا خدمات اورژانس محلی تماس بگیرید.

درمان سکته مغزی بستگی به نوع سکته دارد:

سکته مغزی ایسکمیک و TIA

از آنجایی که لخته خون یا انسداد در مغز باعث ایجاد این انواع سکته می شود، تا حد زیادی با تکنیک های مشابه درمان می شوند. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

داروهای لخته شکن

داروهای ترومبولیتیک می‌توانند لخته‌های خون را در شریان‌های مغز بشکنند، که سکته را متوقف کرده و آسیب به مغز را کاهش می‌دهد.

یکی از این داروها، فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (tPA)، یا Alteplase IV r-tPA، در نظر گرفته می شود.استاندارد طلامنبع مورد اعتماددر درمان سکته مغزی ایسکمیک

این دارو با حل سریع لخته های خون عمل می کند.

افرادی که تزریق tPA دریافت می‌کنند بیشتر از سکته بهبود می‌یابند و احتمال کمتری دارد که در نتیجه سکته دچار ناتوانی پایدار شوند.

ترومبکتومی مکانیکی

در طی این روش، پزشک یک کاتتر را در یک رگ خونی بزرگ داخل سر شما قرار می دهد. سپس از وسیله ای برای بیرون کشیدن لخته از رگ استفاده می کنند. این جراحی اگر انجام شود بیشترین موفقیت را دارد6 تا 24 ساعت منبع مورد اعتمادبعد از شروع سکته

استنت ها

اگر پزشک متوجه شود که دیواره‌های شریان در کجا ضعیف شده‌اند، ممکن است روشی را برای باد کردن شریان تنگ شده و حمایت از دیواره‌های شریان با استنت انجام دهند.

عمل جراحي

در موارد نادری که درمان‌های دیگر جواب نمی‌دهند، جراحی می‌تواند لخته خون و پلاک‌ها را از شریان‌های شما حذف کند.

این جراحی ممکن است با کاتتر انجام شود. اگر لخته به خصوص بزرگ باشد، جراح ممکن است یک شریان را برای رفع انسداد باز کند.

سکته هموراژیک

سکته های مغزی ناشی از خونریزی یا نشت در مغز نیاز به استراتژی های درمانی متفاوتی دارد. درمان های سکته مغزی هموراژیک عبارتند از:

داروها

برخلاف سکته مغزی ایسکمیک، اگر دچار سکته هموراژیک هستید، هدف درمان لخته شدن خون است. بنابراین، ممکن است برای مقابله با رقیق‌کننده‌های خونی که مصرف می‌کنید، دارویی به شما داده شود.

همچنین ممکن است برای شما داروهایی تجویز شود که می توانند:

• کاهش فشار خون
• فشار مغز خود را کاهش دهید
• جلوگیری از تشنج
• جلوگیری از انقباض عروق خونی

سیم پیچی

در طول این روش، پزشک یک لوله بلند را به ناحیه خونریزی یا رگ خونی ضعیف هدایت می کند. سپس یک دستگاه سیم پیچ مانند را در ناحیه ای که دیواره شریان ضعیف است نصب می کنند. این کار جریان خون را در ناحیه مسدود می کند و خونریزی را کاهش می دهد.

بستن

در طول آزمایشات تصویربرداری، پزشک ممکن است آنوریسمی را کشف کند که هنوز خونریزی شروع نشده یا متوقف شده است.

برای جلوگیری از خونریزی اضافی، جراح ممکن است یک گیره کوچک در پایه آنوریسم قرار دهد. این جریان خون را قطع می کند و از شکستگی احتمالی رگ خونی یا خونریزی جدید جلوگیری می کند.

عمل جراحي

اگر پزشکتان ببیند که آنوریسم ترکیده است، ممکن است جراحی را برای قطع آنوریسم و ​​جلوگیری از خونریزی اضافی انجام دهد. به همین ترتیب، ممکن است برای کاهش فشار روی مغز پس از یک سکته مغزی به کرانیوتومی نیاز باشد.

علاوه بر درمان اورژانسی، تیم مراقبت های بهداشتی شما در مورد راه هایی برای جلوگیری از سکته های بعدی به شما توصیه می کند.

داروهای سکته مغزی

چندین دارو برای درمان سکته مغزی استفاده می شود. نوع تجویز شده توسط پزشک تا حد زیادی به نوع سکته مغزی شما بستگی دارد.

هدف برخی از داروها جلوگیری از سکته دوم است، در حالی که هدف برخی دیگر جلوگیری از وقوع سکته مغزی در وهله اول است.

پزشک ممکن است بسته به عواملی مانند سابقه سلامتی و خطرات شما، یک یا چند مورد از این داروها را برای درمان یا پیشگیری از سکته تجویز کند.

رایج ترین داروهای سکته مغزی عبارتند از:

داروهای ضد انعقاد خوراکی مستقیم اثر (DOACs)

این کلاس دارویی جدیدترمنبع مورد اعتمادمانند داروهای ضد انعقاد سنتی (که توانایی لخته شدن خون شما را کاهش می دهد) عمل می کند، اما آنها اغلب سریعتر عمل می کنند و نیاز به نظارت کمتری دارند.

اگر برای پیشگیری از سکته مغزی مصرف شود، DOAC ها ممکن است خطر خونریزی مغزی را نیز کاهش دهند.

فعال کننده پلاسمینوژن بافتی (tPA)

این داروی اورژانسی را می توان در طول سکته مغزی برای شکستن لخته خونی که باعث سکته مغزی می شود تجویز کرد. این تنها دارویی است که در حال حاضر می تواند این کار را انجام دهد، اما باید ظرف 3 تا 4.5 ساعت پس از شروع علائم سکته مغزی داده شود.

این دارو به داخل رگ خونی تزریق می‌شود تا دارو در سریع‌ترین زمان ممکن شروع به کار کند، که خطر عوارض ناشی از سکته را کاهش می‌دهد.

داروهای ضد انعقاد

این داروها توانایی لخته شدن خون شما را کاهش می دهند. رایج ترین ضد انعقاد وارفارین (Coumadin, Jantoven) است.

این داروها همچنین می توانند از بزرگتر شدن لخته های خون موجود جلوگیری کنند، به همین دلیل است که پزشکان ممکن است آنها را برای جلوگیری از سکته مغزی یا پس از سکته ایسکمیک یا TIA تجویز کنند.

داروهای ضد پلاکت

این داروها با دشوارتر کردن چسبیدن پلاکت های خون به یکدیگر از لخته شدن خون جلوگیری می کنند. رایج ترین داروهای ضد پلاکت شامل آسپرین و کلوپیدوگرل (پلاویکس) است.

این داروها می توانند از سکته مغزی ایسکمیک جلوگیری کنند. آنها به ویژه در پیشگیری از سکته مغزی ثانویه مهم هستند.

اگر قبلاً هرگز سکته نکرده اید، فقط در صورتی که خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروتیک (مثلاً حمله قلبی و سکته) و خطر خونریزی کم دارید، از آسپرین به عنوان یک داروی پیشگیرانه استفاده کنید.

استاتین ها

استاتین ها به کاهش سطح کلسترول خون کمک می کنند. آنها در میان هستندرایج ترین تجویز می شودمنبع مورد اعتمادداروها در ایالات متحده

این داروها از تولید آنزیمی جلوگیری می‌کنند که می‌تواند کلسترول را به پلاک تبدیل کند – ماده غلیظ و چسبناکی که می‌تواند روی دیواره رگ‌ها جمع شود و باعث سکته و حملات قلبی شود.

استاتین های رایج عبارتند از:

• روزوواستاتین (کرستور)
• سیمواستاتین (Zocor)
• آتورواستاتین (لیپیتور)

داروهای فشار خون

فشار خون بالا می تواند باعث جدا شدن تکه های پلاک در شریان های شما شود. این قطعات می توانند شریان ها را مسدود کنند و باعث سکته مغزی شوند.

در نتیجه، مدیریت فشار خون بالا با دارو، تغییر شیوه زندگی یا هر دو می تواند به پیشگیری از سکته کمک کند.

بهبودی از سکته مغزی

سکته مغزی علت اصلی ناتوانی طولانی مدت در ایالات متحده است.

با این حالا نجمن سکته مغزی آمریکا منبع مورد اعتمادگزارش می دهد که 10 درصد از بازماندگان سکته مغزی تقریباً به طور کامل بهبود می یابند، در حالی که 25 درصد دیگر تنها با مشکلات جزئی بهبود می یابند.

مهم است که بهبودی و توانبخشی پس از سکته مغزی در اسرع وقت شروع شود. در واقع، بهبود سکته مغزی باید در بیمارستان شروع شود.

در یک بیمارستان، یک تیم مراقبتی می تواند وضعیت شما را تثبیت کند و اثرات سکته مغزی را ارزیابی کند. آنها می توانند عوامل زمینه ای را شناسایی کرده و درمان را شروع کنند تا به شما کمک کنند تا برخی از مهارت های آسیب دیده خود را بازیابی کنید.

بهبود سکته مغزی معمولاً بر چهار حوزه اصلی تمرکز دارد:

گفتار درمانی

سکته مغزی می تواند باعث اختلال در گفتار و زبان شود . یک متخصص گفتار و زبان با شما همکاری خواهد کرد تا نحوه صحبت کردن را دوباره بیاموزید.

یا اگر ارتباط کلامی بعد از سکته مغزی برایتان مشکل است، به شما کمک می کنند راه های ارتباطی جدیدی پیدا کنید.

درمان شناختی

پس از سکته مغزی، بسیاری از افراد ممکن است تغییراتی در مهارت های تفکر و استدلال خود داشته باشند. این می تواند باعث تغییرات رفتاری و خلقی شود.

یک کاردرمانگر می تواند به شما کمک کند تا الگوهای تفکر و رفتار قبلی خود را بازیابی کنید و پاسخ های عاطفی خود را مدیریت کنید.

بازآموزی مهارت های حسی

اگر بخشی از مغز شما که سیگنال‌های حسی را ارسال می‌کند در حین سکته تحت تأثیر قرار گرفته باشد، ممکن است متوجه شوید که حواس‌تان کدر شده‌اند یا دیگر کار نمی‌کنند.

این ممکن است به این معنی باشد که شما چیزهایی مانند دما، فشار یا درد را به خوبی احساس نمی کنید. یک کاردرمانگر می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که با این کمبود احساس سازگار شوید.

فیزیوتراپی

تون و قدرت عضلانی ممکن است در اثر سکته ضعیف شود، و ممکن است متوجه شوید که قادر به حرکت دادن بدن خود به خوبی قبل نیستید.

یک فیزیوتراپیست با شما همکاری خواهد کرد تا قدرت و تعادل خود را بازیابید و راه هایی برای سازگاری با هر محدودیتی بیابد.

توانبخشی ممکن است در یک کلینیک، خانه سالمندان ماهر یا خانه خود شما انجام شود.

غذای آماده

اگر مشکوک هستید که ممکن است علائم سکته مغزی را تجربه کنید، بسیار مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان فوری پزشکی باشید.

داروی ضد لخته را فقط می توان در اولین ساعات پس از شروع علائم سکته ارائه کرد. درمان زودهنگام یکی از موثرترین راه ها برای کاهش خطر عوارض طولانی مدت و ناتوانی است.

در حالی که همیشه نمی توان به طور کامل از سکته مغزی جلوگیری کرد، برخی تغییرات سبک زندگی می تواند خطر ابتلا به آن را تا حد زیادی کاهش دهد. داروها همچنین می توانند به کاهش خطر لخته شدن خون کمک کنند که می تواند منجر به سکته شود.

اگر پزشک شما معتقد است که شما ممکن است در معرض خطر سکته مغزی باشید، با شما همکاری خواهد کرد تا یک استراتژی پیشگیری که برای شما مفید باشد، از جمله مداخلات پزشکی و تغییر سبک زندگی را بیابد.