افسردگی متوسط ​​چیست؟ درمان افسردگی

افسردگی متوسط ​​چیست؟

در حالی که هر از گاهی همه احساس ناراحتی می کنند، افسردگی یک بیماری جدی سلامت روان است که می تواند عملکرد طبیعی را دشوار کند. اما افسردگی می تواند از نظر شدت متفاوت باشد. نحوه تجربه افسردگی می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، و همچنین می تواند به عنوان خفیف، متوسط ​​یا شدید طبقه بندی شود.

یک نظرسنجی نشان داد که در میان بزرگسالان آمریکایی مبتلا به افسردگی، تقریباً 20٪ علائم خفیف، 50٪ علائم متوسط ​​و 30٪ علائم شدید داشتند. 1

هنگامی که یک اختلال افسردگی اساسی تشخیص داده می شود، معمولاً بر اساس درجه شدت (خفیف، متوسط ​​یا شدید) و همچنین وجود یا نداشتن ویژگی های روان پریشی یا الگوی فصلی طبقه بندی می شود. افسردگی نسبتاً شدید با علائم افسردگی مشخص می شود که می تواند بر توانایی فرد برای عملکرد طبیعی تأثیر بگذارد. ممکن است از نظر شدت و فراوانی علائمی که فرد تجربه می کند با افسردگی خفیف متفاوت باشد.

فرد مبتلا به افسردگی متوسط ​​ممکن است علائمی را تجربه کند که از نظر شدت و مدت طولانی تر از فرد مبتلا به افسردگی خفیف است. همچنین ممکن است علائم بیشتری نسبت به یک فرد مبتلا به افسردگی خفیف تجربه کنند.

با این حال، افسردگی متوسط ​​به عنوان یک تشخیص در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ، ویرایش پنجم (DSM-5) ذکر نشده است. هیچ توافق رسمی در مورد اینکه آیا تعداد علائم نشان دهنده شدت است یا اینکه تعداد علائم می تواند برای طبقه بندی افسردگی به عنوان خفیف، متوسط ​​یا شدید استفاده شود، وجود ندارد.

علائم

افسردگی نسبتاً شدید با دو علامت اصلی مشخص می شود: خلق و خوی ضعیف مداوم و کاهش علاقه به فعالیت. برخی دیگر از علائم افسردگی عبارتند از: 3

• پرهیز از فعالیت های اجتماعی
• تغییرات در اشتها
• کاهش بهره وری
• ناامیدی و احساس گناه
• مشکل در تمرکز
• مشکل در خوابیدن
• نگرانی بیش از حد
• خستگی یا کمبود انرژی
• احساس ناامیدی
• تحریک پذیری
• کمبود انگیزه
• عزت نفس پایین

زنان تقریباً دو برابر مردان در معرض افسردگی هستند. در حالی که افسردگی متوسط ​​ممکن است شدت کمتری داشته باشد، باعث اختلال در کار، مدرسه، خانه یا مشکلات اجتماعی می شود.

تحقیقات همچنین نشان می دهد که افسردگی متوسط ​​​​شدید خطرات سلامتی خاصی را افزایش می دهد. یک مطالعه نشان داد افرادی که افسرده متوسط ​​بودند در مقایسه با افرادی که به شدت افسرده بودند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری های قلبی عروقی بودند.

تشخیص

برای تشخیص وضعیت شما، پزشک ممکن است یک معاینه فیزیکی انجام دهد، در مورد سابقه پزشکی شما سؤالاتی بپرسد و آزمایش‌های آزمایشگاهی را انجام دهد تا به رد هر گونه شرایط پزشکی زمینه‌ای که ممکن است باعث علائم شما شود یا در آنها نقش داشته باشد، کمک کند. کم کاری تیروئید یا کم کاری تیروئید یکی از شرایطی است که می تواند به عنوان مثال منجر به علائم افسردگی شود.

پزشک شما همچنین در مورد علائمی که تجربه کرده اید از جمله نوع علائمی که دارید، مدت زمانی که آنها را داشته اید و میزان تأثیر آنها بر زندگی شما در مناطق مختلف سؤال می کند.

تشخیص افسردگی به قضاوت بالینی پزشک، روانپزشک یا روانشناس بستگی دارد. پزشکان و متخصصان سلامت روان از DSM-5 برای کمک به هدایت این تصمیمات تشخیصی استفاده می کنند. DSM-5 توسط انجمن روانپزشکی آمریکا منتشر شده است و معیارهای تشخیصی برای شرایط سلامت روان، از جمله افسردگی را مشخص می کند.

برای تشخیص افسردگی بالینی ، فرد باید حداقل پنج علامت از 9 علامت ذکر شده در DSM-5 را در طی یک دوره دو هفته ای نشان دهد.

این علائم افسردگی عبارتند از:

• در اکثر اوقات روز، هر روز احساس افسردگی یا تحریک پذیری می کنید
• از دست دادن علاقه یا لذت در فعالیت‌های بیشتر روز
• مشکلات خواب، از جمله خواب زیاد یا کم
• تغییرات در فعالیت حرکتی
• انرژی کم یا خستگی
• تغییرات در وزن
• احساس بی ارزشی
• مشکل در تمرکز
• افکار یا رفتارهای خودکشی

چنین علائمی ممکن است در افراد مبتلا به افسردگی متوسط ​​از نظر شدت و مدت متفاوت باشد. ممکن است برخی از این علائم را چند هفته تجربه کنند، اما برخی دیگر را نه.

در جایی که افراد مبتلا به افسردگی خفیف ممکن است بتوانند فعالیت های عادی روزانه خود را بدون اختلال زیاد انجام دهند، علائم افسردگی متوسط ​​به اندازه کافی جدی است که مشکلاتی را در کار و زندگی خانگی ایجاد کند. افراد مبتلا به افسردگی نسبتاً شدید ممکن است برای انجام کارهای روزانه دچار مشکل شوند یا احساس خستگی و بی انگیزگی کنند. در محل کار، آنها ممکن است برای تمرکز روی پروژه ها مشکل داشته باشند. علائم همچنین می تواند منجر به مشکلات در روابط اجتماعی نیز شود.

تشخیص های افتراقی

پزشک شما همچنین می خواهد سایر شرایط سلامت روانی را که می تواند باعث علائم افسردگی شود را رد کند. چنین شرایطی عبارتند از:

• اختلالات افسردگی مداوم (دیستیمیا) : این نوع افسردگی نسبت به افسردگی اساسی شدت کمتری دارد اما طولانی‌تر است.
• اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) : این وضعیت شامل علائم افسردگی است که یک هفته قبل و در طول چرخه قاعدگی تجربه می شود.
• اختلالات دوقطبی : دوقطبی I و II با نوسانات خلقی که شامل دوره‌های افسردگی است مشخص می‌شوند.

تمایز بین افسردگی متوسط ​​و شدید

در حالی که هیچ توافق روشنی در مورد نحوه ارزیابی شدت افسردگی وجود ندارد، یک مطالعه نشان داد که معیارهای تشخیصی DSM-5 می‌تواند برای استنباط شدت این بیماری استفاده شود. 

افراد مبتلا به افسردگی متوسط ​​بیشتر احتمال دارد علائم اولیه خلق و خوی پایین، مشکلات خواب، تغییرات وزن یا اشتها و افزایش/کاهش فعالیت روانی حرکتی را تجربه کنند.

آنهدونیا (از دست دادن علاقه یا لذت) همراه با علائم غیر جسمی نشانگر افسردگی شدید بود. همراه با از دست دادن علاقه به چیزهایی که قبلاً لذت بخش بودند، افراد مبتلا به افسردگی شدید احتمال بیشتری دارد که علائمی مانند احساس بی ارزشی و افکار مرگ را تجربه کنند.

علل

افسردگی بسیار شایع است. به گفته سازمان بهداشت جهانی (WHO)، این بیماری عامل اصلی بیماری و ناتوانی در سطح جهان است.

هیچ چیزی وجود ندارد که باعث افسردگی شود. در حقیقت، تعدادی از عوامل وجود دارد که تصور می شود در شروع افسردگی نقش دارند. رابطه جنسی یکی از عواملی است که می تواند نقش داشته باشد زیرا زنان تقریباً دو برابر مردان افسردگی را تجربه می کنند. سایر مواردی که می تواند به افسردگی کمک کند عبارتند از:

• ژنتیک
• داشتن والدین یا سایر اعضای خانواده مبتلا به افسردگی
• داشتن یک بیماری روانی دیگر
• فقر
• شرایط سلامت مزمن
• داروهای خاص

درمان ها

افسردگی متوسط ​​شدید ممکن است با روان درمانی، دارو درمانی یا ترکیبی از این دو درمان شود.

روان درمانی

درمان شناختی رفتاری (CBT) نوعی درمان است که اغلب برای درمان افسردگی استفاده می شود. CBT بر شناسایی افکار منفی که به علائم افسردگی کمک می کنند تمرکز دارد. هنگامی که این الگوهای فکری شناسایی شدند، افراد تلاش می کنند تا آن افکار را با روش های مثبت و واقعی تری از تفکر جایگزین کنند.

CBT یک رویکرد کوتاه مدت برای درمان است، بنابراین ممکن است بین 10 تا 20 جلسه باشد. در طول این مدت، از شما انتظار می رود که تکالیف خود را خارج از جلسات درمانی خود انجام دهید. این ممکن است شامل تمرین مهارت هایی باشد که در طول درمان آموخته اید و همچنین ثبت علائم، افکار و رفتارهای خود را حفظ کنید.

نمونه هایی از انواع تفکر که می تواند به علائم افسردگی متوسط ​​کمک کند عبارتند از:

• تعمیم بیش از حد ، که شامل استفاده از یک تجربه برای تمام تجربیات آینده است.
• افکار منفی خودکار ، که انواعی از افکار خودشکسته و غیرمنطقی هستند.
• تفکر همه یا هیچ ، که شامل اندیشیدن به چیزها به صورت مطلق است. این نوع تفکر باعث می شود که افراد خود را از نظر افراط و تفریط ببینند، چه به عنوان موفقیت یا شکست بدون جایی برای چیزی در این بین.
• نادیده گرفتن یا نادیده گرفتن تجربیات مثبت ، که فقط شامل تمرکز بر روی چیزهای منفی است که اتفاق می افتد و در عین حال به چیزهای خوب توجه نمی کند.
• بزرگ‌نمایی مشکلات ، که می‌تواند شامل منفجر کردن مشکلات حتی کوچک به مسائل بسیار جدی‌تر از آنچه واقعا هستند باشد.
• شخصی گرفتن چیزها ، که می تواند منجر به احساس سرزنش، پشیمانی یا رنجش شود.

از طریق ژورنال‌نویسی، می‌توانید از این الگوهای فکری آگاه‌تر شوید و روش‌های جدید تفکر در مورد تجربیات و مشکلات خود را تمرین کنید. همچنین می تواند به شما کمک کند که خودگویی منفی را با خودگویی مثبت تر جایگزین کنید.

سایر انواع درمانی که می توانند برای درمان افسردگی متوسط ​​​​شدید استفاده شوند عبارتند از:

• رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) : این رویکرد شکلی از CBT است که بر کمک به افراد مبتلا به افسردگی تمرکز دارد تا بتوانند پریشانی را تحمل کنند، احساسات خود را تنظیم کنند و روابط خود را با دیگران بهبود بخشند.
• درمان بین فردی (IPT) : این رویکرد بر درک چگونگی تأثیر روابط با دیگران بر افسردگی تمرکز دارد. سپس افراد برای بهبود این روابط اجتماعی و حل تعارضات موجود تلاش می کنند.
• درمان روان پویایی : این شکل از گفتار درمانی، که گاهی اوقات به عنوان درمان روانکاوی شناخته می شود، بر کمک به افراد در شناسایی تعارضات ناخودآگاه و حل نشده متمرکز است که منجر به احساسات نگران کننده می شود.

داروها

انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد که می توانند برای درمان افسردگی متوسط ​​​​شدید استفاده شوند. رایج ترین آنها به عنوان مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) شناخته می شوند. اینها شامل داروهایی مانند زولافت (سرترالین)، پروزاک (فلوکستین) و پاکسیل (پاروکستین) است.

در حالی که SSRI ها معمولاً انتخاب ارجح هستند زیرا معمولاً عوارض جانبی کمتری دارند، گاهی اوقات داروهای دیگری نیز تجویز می شوند. انواع دیگر داروهای ضد افسردگی عبارتند از: مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs)، مهارکننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)، ضد افسردگی های غیر معمول و ضد افسردگی های سه حلقه ای.

درمان های مکمل و جایگزین

برخی از داروهای جایگزین وجود دارد که ممکن است برای برخی از افرادی که افسردگی خفیف تا متوسط ​​دارند مفید باشد. برای مثال مخمر سنت جان یک مکمل گیاهی است که گاهی برای کمک به کاهش علائم افسردگی خفیف تا متوسط ​​استفاده می شود. در حالی که این مکمل توسط FDA برای درمان افسردگی تایید نشده است، برخی تحقیقات نشان می دهد که ممکن است به کاهش علائم کمک کند. 9

از آنجایی که خار مریم بر سطح سروتونین در مغز تأثیر می گذارد، می تواند منجر به یک بیماری جدی به نام سندرم سروتونین شود . همچنین می تواند با سایر داروها از جمله داروهای ضد افسردگی تداخل داشته باشد. همیشه باید قبل از هر گونه درمان مکمل مانند خار مریم با پزشک خود صحبت کنید.

مقابله

در حالی که داروهای ضد افسردگی مؤثرترین انتخاب برای افرادی است که افسردگی شدید دارند، اصلاح سبک زندگی ممکن است برای افرادی که علائم خفیف یا متوسط ​​​​تری دارند، انتخاب مفیدی باشد.

ورزش منظم داشته باشید

نشان داده شده است که فعالیت بدنی منظم به پیشگیری و درمان افسردگی کمک می کند. مطالعات حتی نشان داده‌اند که ورزش می‌تواند یک درمان خط اول موثر در موارد افسردگی خفیف تا متوسط ​​باشد.

خبر خوب این است که برای درو کردن این پاداش های مبارزه با افسردگی، نیازی نیست که طرفدار ورزشگاه شوید. فعالیت بدنی متوسط، مانند پیاده روی در مجموع سه ساعت در هفته، می تواند کمک کننده باشد.

سطوح استرس را مدیریت کنید

استرس می تواند به علائم افسردگی نسبتاً شدید کمک کند و آنها را بدتر کند، بنابراین یافتن راه هایی برای آرامش و مدیریت سطوح استرس می تواند مفید باشد. یکی از راه‌های انجام این کار، تمرکز بر تکنیک‌های تمدد اعصاب است که برای بهبود توانایی شما برای تحمل و مدیریت احساسات ناراحت‌کننده طراحی شده‌اند.

زمانی که افراد با پریشانی مواجه می شوند، اغلب به مکانیسم های مقابله ای غیرمفید تکیه می کنند که می تواند علائم افسردگی را بدتر کند. برخی از استراتژی های مفیدتر شامل یوگا، تنفس عمیق، مدیتیشن و تمرکز حواس است.

مراقب خودت باش

انجام خودمراقبتی خوب می‌تواند هنگام مقابله با علائم افسردگی مفید باشد. با این حال، مهم است که به یاد داشته باشید که علائم افسردگی اغلب می تواند مراقبت از خود را دشوارتر کند. احساس خستگی، بی انگیزگی، بی علاقگی و حواس پرتی می تواند در انجام کارهای عادی روزانه اختلال ایجاد کند.

در حالی که ممکن است نیاز به تلاش بیشتری داشته باشد، انجام برخی از موارد زیر می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید:

• یک رژیم غذایی سالم داشته باشید
• به دنبال حمایت اجتماعی باشید
• در فعالیت هایی که از آن لذت می برید شرکت کنید

سعی کنید زمانی که احساس ناراحتی می کنید از منزوی شدن خودداری کنید. افسردگی اغلب باعث کناره گیری افراد از دوستان و عزیزان می شود، اما ارتباط با افرادی که به شما اهمیت می دهند در واقع می تواند به کاهش احساس افسردگی کمک کند.