11 عادت بد آموزشی که رشد شما را خفه می کند

 دسته خاصی از اشتباهات وجود دارد که همه مربیان می توانند با تلاش آگاهانه آنها را برطرف کنند و در این پست 11 مورد از آنها را بیان می کنیم.آنها از عادات تمرین گرفته تا عادات فکری را شامل می شوند،اما همه آنها یک چیز مهم مشترک دارند:

آنها کار شما را سخت تر می کنند.

به نظر می رسد سخنرانی برای دریایی از چهره ها آسان تر از عبور از سی نفر است. به نظر می رسد ساده تر از این که دانش آموزان را داوطلبانه پاسخ دهند تا برانگیختن علاقه داوطلبانه. به نظر می رسد اجرای چند آزمون در طول دوره کمتر از اجرای بسیاری از آزمون ها باشد. اما در دراز مدت، اینطور نیست. اگر اکنون این «میانبرها» را حذف نکنید، در آینده با نتایج یادگیری کم عمق و کار بیشتری روبرو خواهید شد.

آنها واقعاً فقط سطح یک لیست طولانی از اقدامات بالقوه مخرب را خراش می دهند. سطح آشنایی شما با آنها هرچه که باشد، چند لحظه به این فکر کنید که برای از بین بردن هر عادت چه چیزی لازم است.

1. یاد نگرفتن از همکاران.

استراتژی های آموزشی موثر با گذشت زمان تغییر می کند. آنچه در مدرسه یاد گرفته اید ممکن است دیگر به دانش آموزانی که در حال حاضر با آنها سر و کار دارید مرتبط نباشد. بهترین راه برای بهبود آموزش خود – البته به غیر از خواندن این وبلاگ – این است که مراقب کارهای دیگران باشید. اگر دوره رایگان دارید، از معلم دیگری بپرسید که آیا می توانید در کلاس او بنشینید. از کلاس خود فیلم بگیرید، کپی ها را پخش کنید و بازخورد بخواهید.

2. فرض اینکه درسی که تدریس می شود، درسی است.

همه ما می دانیم که بین ارائه یک سخنرانی و آموزش واقعی تفاوت وجود دارد. اما چگونه می‌توانیم بیشتر به دومی برسیم؟ پاسخ واقعاً در Blunder 7 نهفته است، همانطور که در یک لحظه خواهید خواند، اما اولین قدم خوب این است که هرگز فرض نکنید (یا به شدت امیدوار نباشید) که منظورتان را متوجه شده اید.

3. عدم ایجاد ارتباط

ایجاد ارتباط به این معنا نیست که سخنرانی خود را با قیاس با علایق تک تک دانش‌آموزان کلاس خود پر کنید. این نه تنها یک ابد طول می کشد، بلکه نتیجه معکوس خواهد داشت. ایجاد ارتباط مستلزم کمی خلاقیت از سوی شما است. این می تواند به صورت سخنرانی، تکلیف یا متن انتخابی باشد. اما در جزئیات نیست – در تصویر بزرگتر است. تفاوت بین مجاز و ممنوع کردن تلفن همراه در کلاس،

4. آموزش بدون همدلی

من در مورد همدلی عاطفی صحبت نمی کنم. من در مورد توانایی این صحبت می کنم که خود را به جای یک دانش آموز قرار دهید و تصور کنید آنها چه می خواهند، دوست دارند و فکر می کنند (یا نمی خواهند، دوست ندارند و فکر نمی کنند). شما زمانی دانش آموزی شکاک، خودخواه و متزلزل بودید. فراموشش نکن

5. فراخوانی فوری از داوطلبان برای پاسخ به یک سوال

وقتی این کار را انجام می‌دهید، در بیشتر مواقع، تعداد کمی از دانش‌آموزان حتی به خود زحمت فکر کردن درباره سؤال را می‌دهند، زیرا می‌دانند که در نهایت شخص دیگری پاسخ را ارائه خواهد کرد. در عوض، از دانش‌آموزان بخواهید که سؤالات خود را روی کارت‌های یادداشت یا نوعی نقشه مفهومی بنویسند، سپس آنها را به عنوان برگه خروج جمع‌آوری کنند.

این نیز یک راه عالی برای ارائه یک کلاه مجدد قبل از به صدا درآمدن زنگ است.

6. ناتوانی در تنوع بخشیدن به تدریس

تنوع چاشنی کلاس درس است. همچنین ثابت شده است که یادگیری و حافظه را تقویت می کند و به طور طبیعی جذاب است. تنوع بخشیدن به تدریس به معنای تنوع بخشیدن به یادگیری دانش آموزان است.

7. ارزیابی به ندرت

ارزیابی غیرمرتب باعث تشویق به جمع شدن، کاهش احتباس، و فشار بسیار زیادی بر دانش‌آموزان و معلمان می‌شود تا حجم زیادی از مطالب را بین دوره‌های آزمون پوشش دهند. ارائه یک مسابقه کوتاه 10 سوالی هر جمعه به دانش آموزان کمک می کند آموخته های خود را به خاطر بسپارند، آزمون دهندگان بهتری شوند و به شما این امکان را می دهد که در مورد اثربخشی خود بازخورد هفتگی جمع آوری کنید.

8. ایجاد توقعات پایین دانش آموز

به طور کلی، دانش آموزان در سطحی مطابق با انتظارات عملکرد عمل خواهند کرد. این بدان معناست که ما باید آگاهانه با دانش آموزان به طور مساوی رفتار کنیم، انتظارات خود را برای همه روشن و قابل اجرا کنیم و دائماً پیشرفت را تشویق کنیم. تفاوت بین دانش آموز تنبلی که ادعا می کند یک مفهوم “خیلی سخت” است و دانش آموز با انگیزه ای که واقعاً توسط این مفهوم به چالش کشیده می شود را بدانید.

9. آماده نشدن برای سکوت

شما این احساس را می‌شناسید – وقتی سوالی می‌پرسید و سکوت مطلق رادیویی را دریافت می‌کنید. بسیاری از ما اغلب نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم که بسیاری از دانش‌آموزان در اشتیاق ما برای درس سهیم نباشند. چه اتفاقی افتاده الان قلم ها؟ ما خودمان به سوال پاسخ می دهیم، یک شوخی کنایه آمیز می کنیم، ادامه می دهیم.

بهترین راه برای مقابله با سکوت این است که در آن سکوت نکنید. به خودتان لبخند بزنید و ادامه دهید، نشان دهید که هنوز کنترل را در دست دارید، و دانش آموزان شما احساس راحتی بیشتری خواهند کرد و در دفعه بعد تمایل بیشتری برای داوطلب شدن خواهند داشت.

10. بگذارید لحظه بگذرد

آیا تا به حال در مورد مفهوم “برش نازک” مالکوم گلدول شنیده اید؟ این توانایی یافتن الگوهایی در رویدادها است که فقط بر اساس “برش های نازک” یا پنجره های باریک تجربه است. هنگامی که نیاز به تصمیم گیری فوری داریم – تصمیمات ایده آل – بدون اطلاعات زیاد، به این نوع تفکر تکیه می کنیم. اگر از این نوع تفکر استفاده نکنیم، و در عوض در جزئیات و تجزیه و تحلیل سنگین شویم، ممکن است لحظات ارزشمندی را که می‌توانستند به عنوان فرصت‌های یادگیری استفاده شوند، از دست بدهیم.

11. عدم شناخت دانش آموزان

آشنایی با دانش آموزان اغلب در رتبه دوم قرار می گیرد. حقیقت این است که چه چیزی در مورد ترجیحات یادگیری آنها بیاموزید یا نه (که احتمالاً خواهید آموخت)، خود این حرکت به اندازه کافی قدرتمند است تا انگیزه، ابراز وجود و عملکرد دانش آموزان را افزایش دهد.

عادت بدی دارید که فکر می کنید باید در این لیست قرار می گرفت؟ آن را در نظرات زیر باما به اشتراک بگذارید.