تحلیل،نقد و برسی دانلود فیلم منو the menu 2022

یاینار پشتیبان 2023-01-20

0 1,332 خواندن این مطلب 5 دقیقه زمان میبرد

پایان فیلم منوی غذا توضیح داده شد:

غذا خوردن ثروتمندان معمولاً یک استعاره است، اما در منو، کمی تحت اللفظی تر است.

این فیلم که گروهی از افراد ثروتمند را دنبال می‌کند که برای یک غذای عجیب و غریب در جزیره‌ای منزوی هزینه کرده‌اند،یک طنز نوک تیز پر از شگفتی‌های هوشمندانه است.

به کارگردانی مارک مایلود، کمدی تاریک فرهنگ غذاخوری را به سیخ می کشد (بهانه جناس) در حالی که طرحی هیجان انگیز را ارائه می دهد که در عین حال منطقی و پوچ است.

فیلم منو دارای چندین نفر کمدی محور پشت دوربین است، بنابراین جای تعجب نیست که فیلم حس طنز اسیدی دارد. ست ریس، فیلمنامه نویس، برای Late Night با Seth Myers و Comedy Bang نوشته است! انفجار! نویسنده همکار او ویلی تریسی برای The Onion و Last Week Tonight با جان اولیور می نویسد.

1.مارگوت یک فاحشه است(زن نقش اول داستان)

تنها یک چروک در نقشه سرآشپز وجود دارد: مارگو (آنیا تیلور جوی، مجیک در فیلم فرانچایز مردان ایکس جهش یافته‌های جدید)، مشتری که اسلوویک برایش برنامه‌ریزی نکرده بود.

همانطور که مشخص است، مارگوت یک فاحشه است(زن نقش اول داستان) که توسط تایلر (نیکولاس هولت، ستاره سریال کمدی Hulu The Great)، یکی از مشتریان دیگر، استخدام شده است، زیرا دوست دخترش از او جدا شده است.

برای دانلد فیلم منوی غذا 2022به انتهای مقاله مراجعه کنید:

تایلر می‌دانست که همه در پایان غذا خواهند مرد، اما او آنقدر ناامید بود که غذای اسلوویک را تجربه کند که به هر حال رفت و مارگوت را استخدام کرد زیرا می‌دانست که اسلوویک او را به تنهایی نمی‌پزیرد.

2. اسلوویک(سراشپز معرف داستان)

مارگوت بخشی از برنامه اسلوویک(سراشپز معرف داستان) نیست، بنابراین اسلوویک به او یک انتخاب می دهد: می تواند به سرورها بپیوندد یا با مشتریان بماند.

او در نهایت به سرورها می‌پیوندد، اما از یک لحظه نادر به تنهایی برای درخواست کمک استفاده می‌کند. با این حال، اسلوویک برای این احتمال برنامه ریزی کرده است، و بنابراین متوجه می شود که کاملاً و کاملاً به دام افتاده است.

در آن لحظه، مارگوت متوجه می شود که باید چه کاری انجام دهد، و کاری که هیچ مهمانی برای مدت طولانی با اسلوویک انجام نداده است:

منو یک کمدی تیره و خاردار است که در جزیره_ای دورافتاده، خانه هاثورن، یک رستوران انحصاری غذاهای تند، روایت می_شود.

او تصمیم می گیرد که آن را بیازماید. از غذاهای فکری او راضی نیست و هیچ عشقی از غذایش احساس نمی کند. او پس از دیدن عکسی از اسلوویک که در دهه 90 جوانی در حال چرخیدن همبرگرها بود، به جای ظروف او، که اغلب به نفع خود بیش از حد هوشمند هستند، یک چیزبرگر ساده سفارش می‌دهد.

او برگر را درست می کند و او فقط یک لقمه می خورد. بعد از او می پرسد که آیا می تواند بقیه را برای رفتن ببرد و او می گوید که می تواند.

او در حالی که اسلوویک در حال آماده کردن دوره نهایی خود با بقیه مهمانانی است که سرنوشت محکوم به فنای خود را حداقل در ذهن اسلوویک به دست آورده اند، از جزیره خارج می شود.

وقتی مارگو با قایق به سرزمین اصلی برمی‌گردد، اسلوویک و کارکنانش را می‌بینیم که دسر را آماده می‌کنند، که یک برداشت اصلاح‌شده از s’mores است. مشتریان لباس شکلات و مارشمالو می پوشند و کل رستوران به آتش کشیده می شود.

در همین حین، مارگوت به سرزمین اصلی می رسد و بقیه برگر خود را می خورد. او منوی عصر را از کیف خوبی که به او داده بودند بیرون می آورد و از آن برای پاک کردن دهانش استفاده می کند.

در لحظات پایانی فیلم، تاکید می‌شود که اسلوویک، با وجود تمام عدالت اخلاقی‌اش، به اندازه مشتریانش شکسته است. آنها توسط فرهنگی که به دلایل نادرست غذا را دوست دارد، ویران شده اند و تنها راه فرار بازی نکردن است.

غذا قرار است شادی را به ارمغان بیاورد، و وقتی تنها کاری که انجام می دهید این است که به این فکر کنید که چگونه آن را هوشمندانه درست کنید، شادی را کاملا از دست می دهید.

متأسفانه،

بیشتر این شخصیت ها همان چیزی هستند که به نظر می رسند، به جز مارگوت. تایلر او را پس از لغو قرار ملاقات اصلی با خود آورد و السا و سرآشپز جولیان در مورد حضور او اظهار داشتند: “تو نباید اینجا باشی.” آن‌ها یک منوی عمدی برای عصر دارند، که بر اساس مشتریان منتخب آنها ساخته شده است، و مارگوت مناسب نیست.

3.دکوراسیون رستوران

مهمانان پس از نشستن در اتاق غذاخوری مینیمالیستی، که مستقیماً به آشپزخانه اوپن می‌نگرند، به سرآشپز جولیان گوش می‌دهند که به آنها می‌گوید:

«شما کمتر از آنچه می‌خواهید و بیشتر از آنچه استحقاق دارید می‌خورید». این یک خط دلهره‌آور است که بسیاری از سرآشپز معتبر و شیوه‌های سخت‌گیرانه‌اش می‌گویند.

4.ایده اصلی برای بقیه مهمانان

این فیلم همچنین به ساختار سرآشپز پایبند است، و محتوای هر دوره را با عناوین روی صفحه اعلام می کند، و گاهی اوقات تفسیرهایی در توضیحات تعبیه شده است. در نهایت، بسیاری از عجیب‌وغریب‌های شب به نقطه‌ای بد و بی‌بازگشت می‌رسند که، در ابتدا، مهمانان نمی‌توانند تصمیم بگیرند که آیا این بخشی از تجربه‌ی انتخاب شده‌ی شب است یا چیزی دیوانه‌تر.

در تیتراژ ویل فرل و آدام مک‌کی در میان تهیه‌کنندگان ذکر شده است. اما به سختی می توان فیلم را با یک کمدی اشتباه گرفت.

5.آثار دیگر تهیه کنندگان فیلم منو 2022

در عوض، مارک مایلود کارگردان (بازی‌های تاج و تخت، جانشینی) طنزی تلخ از کلاس ارائه می‌کند، در حالی که در مورد کالایی شدن هنر و لذت روشنفکر کردن چیزی که باید یک تجربه کاملاً حسی باشد، اظهار نظر می‌کند.

پیتر دمینگ، فیلمبردار، طرح‌های تولیدی باحال اتان تابمن را در سایه‌های خاکستری مایل به آبی می‌گیرد که فقط با نارنجی شومینه اتاق ناهارخوری جبران می‌شود.

بسیاری از غذاها که گاهی در مناظر رنگارنگ کوچک کیهانی چیده شده اند، هرگز آنقدر اشتها آور به نظر نمی رسند (همانطور که پیداست، نکته اصلی همین است).

با طراحی، تمام زندگی از این فضاها و لقمه ها در خدمت دستور کار فیلم تخلیه شده است. همانطور که میهمانان سعی می کنند موضوع شب را بفهمند، بیننده باید حدس بزند که واقعاً در منو چه اتفاقی می افتد. در طول راه، فاینس به عنوان هنرمندی بسیار عالی است که کیش شخصیتی را پیرامون خود ساخته است.

6.کارکنان و خدمات رسانان رستوران

اما اینکه تا چه حد کارکنان او خدمتگزاران فداکار باقی می مانند، سؤالاتی در مورد اعتبار ایجاد می کند. بعد از ظهر، بیش از یک نفر از خدمه او رفتار وسواسی یا نامناسب او را یادداشت می کنند، اما هرگز دستورات او را زیر سوال نمی برند و در نهایت در یک نوبت کنجکاو برای او می میرند.

این فیلم در نهایت نشان می‌دهد که او به دنبال تنبیه مهمانانش است که چگونه باعث شده‌اند در هنر آشپزی‌اش سازش کنند. اما دلایل او و کارکنانش هرگز عمل نهایی او را کاملاً مخفی یا توجیه نمی کند. سازندگان فیلم به احتمال زیاد تصمیم گرفته‌اند در خدمت حذف بونوئلیایی‌شان از بخش بالایی، باورپذیری را قربانی کنند.

طبقه، همراه با هنر نخبه‌گرا و ذوق‌سازی – و کسانی که آنها را تداوم می‌بخشند و از آنها حمایت می‌کنند. تماشاگران سینما که ساعت‌ها را صرف تماشای شبکه غذا می‌کنند یا در پرستش سرآشپزهای مشهور غرق می‌شوند، ممکن است از محیطی که گویی پورن شکنجه‌آمیز در سریال The Trip معرفی شده است، قدردانی کنند.

اما «منو» فراتر از موضوع آشکار «غنی‌ها را بخور» چیز زیادی برای فکر کردن ارائه نمی‌کند. بازیگران با استعداد، به‌ویژه سرآشپز روشمند و شیدایی فاینز، بیننده را روی زمان پخش ۱۰۶ دقیقه‌ای سرمایه‌گذاری می‌کند.

حرف آخر

و خیلی مهم نیست که پیچیده ترین شخصیت ها حداکثر دو بعد داشته باشند، نه زمانی که افرادی مانند Chau و Taylor-Joy آنها را بازی می کنند. اما این فیلم نوعی طنز بداخلاق را نشان می دهد که پسران نوجوان از آن رشد می کنند، قبل از اینکه چیزی به همان اندازه سرگرم کننده و پیچیده پیدا کنند، مانند فرشته نابود کننده (1967). این فیلم مانند یکی از دوره‌های متعدد سرآشپز جولیان بازی می‌کند که مارگو آن را خالی و رضایت‌بخش می‌داند – قصد و مبانی مفهومی روشنی دارد، اما در نهایت، بیننده را مشتاق چیزی بیشتر می‌کند.